سیستم دندانی شیری و دائمی

دندانها قبل از تولد نوزاد شروع به تشکیل می کنند. بین سنین ۷ ماهگی تا یک سالگی اولین دندانهای کودک از درون لثه در می آیند. بسیاری از کودکان در سن دو سالگی دارای ۲۰ دندان شیری هستند. در سنین ۵ تا ۶ سالگی نخستین دندانهای دائمی با عنوان آسیای بزرگ اول در محلی عقب تر از دندانهای شیری رویش می یابند و به تدریج سایر دندانهای دائمی جایگزین دندانهای شیری موجود می شوند. توصیه می گردد به منظور بررسی وضعیت رویش دندانهای شیری و تکامل دندانهای دائمی کودک خود، در سن ۷ سالگی با یک متخصص ارتودنسی مشاوره کنند.

بسیاری از نوجوانان در حدود ۱۲ تا ۱۴ سالگی دارای ۲۸ دندان دائمی هستند. چهار دندان دیگر نیز در حدود ۱۸ تا ۲۰ سالگی در حفره دندان ظاهر می شوند . این دندانها که به آنها دندان عقل نیز گفته می شود، در تمامی افراد رویش نمی یابند. در واقع بشر کنونی فک کوچکتری نسبت به قبل داشته و اغلب دندانهای عقل دچار نهفتگی می شوند. به همین خاطر به طور معمول در حال حاضر دندانهای عقل به دلیل عدم کارآیی و نهفته شدن کشیده می شوند. علی رغم توجه کمی که در دید عموم مردم جامعه نسبت به دندان های شیری و حفظ و سلامت آنها وجود دارد، باید یادآور شد دندان‌هاي شيري علاوه بر عملكرد جويدن و زيبايي در حفظ و نگهداري فضاي لازم براي رويش دندان‌هاي دائمي نقش بسيار مهمي دارند.

از آنجا كه اكثر مردم اين دندان‌ها را موقتي مي‌دانند به آنها رسيدگي نمي‌كنند و از سلامت اين دندان‌ها غافل مي‌مانند، در حالي كه از دست رفتن يك دندان شيري در نواحي عقب دهان به منزله از دست رفتن يك دندان دائمي است. بنابراین با افتادن دندان شیری باید حتماً با متخصص ارتودنسی مشاوره کرد و در صورت لزوم برای جایگزینی آن با فضانگهدار ارتودنسی اقدام نمود تا فضای دندان دائمی زیر آن حفظ گردد.